En la malgranda urbo de Amora

En la malgranda urbo de Amora, kie la suno ĉiam ŝajnas brili pli hele kaj la vento kantas melodiojn de amikeco, vivis juna virino nomata Elara. Ŝi estis konata pro sia kapablo konekti kun la animoj de homoj per simpla rideto kaj la subtila forto de ŝiaj vortoj. Sed iom post iom, Elara trovis sin sopiri al io pli profunda, mistera sento de aventuro kaj pasio kiu kuŝis preter ŝiaj ĉiutagaj rutinoj.

La vivo de Elara ŝanĝiĝis kiam ŝi

renkontis Lucianon, vojaĝantan muzikiston, kies pianludado povis ekkaptigi eĉ la plej malkuraĝan koron. Ili unue renkontiĝis en la lokiĝema kafejo ĉe la angulo de la strato, kie Lucian ludadis kantoj de l' mondo. Lia muziko vekis ion ene de Elara, kaj ili tuj sentis la profundan ligon tiel neforgeseblan

Tagon post tago, ilia amikeco kreskis al io pli grandioza. Ili esploris la pitoreskan pejzaĝon de Amora kune, malkovris sekretecajn ĝardenojn kaj dividi siajn plej sekretecajn revojn sub la stelplena nokta ĉielo. Baldaŭ, Elara komprenis ke ŝi estis enamiĝanta al Lucian, kaj lia ĉeesto alportis al ŝi tian trankvilon kaj kontenton, kion ŝi ĉiam serĉis.

La kulmino de ilia rakonto venis en nokto kie la luno lumis pli brile ol iam ajn kaj ili trovis sin ĉe la bordoj de serena lago. La tersento de la knabina amo ŝvela forte en ŝia koro kaj Lucian transiris al ŝi la plej belan muzikon kiun li iam komponis. Kun ĉi tiu momento, ili konsciis ke iliaj spiritoj estis teksitaj por esti kune, vodiĝante al la melodio de vivo mem.